In dit tweede verhaal van de de portretserie ‘Brandweermannen op Zuilen’ laat Ferdi Verhulst, zelf vrijwilliger bij Post Zuilen, Dave Hoencamp aan het woord. Dave is medewerker Operationele Voorbereiding.
“Op mijn 21e ben ik in aanraking gekomen met de brandweer. Als jong broekie klopte ik bij het uitzendbureau aan voor werk. Ik wilde niet zomaar een baan, maar iets waarin ik veel kon leren en groeien. Na een positief gesprek ben ik aan de slag gegaan bij Brandweer Utrecht, als medewerker bluswater.
In deze functie was ik verantwoordelijk voor het goed functioneren van de brandkranen. Met een glimlach stapte ik dagelijks in mijn Volkswagen Caddy vol met gereedschap, testapparatuur en een lijst met alle brandkranen die ik af moest gaan. Ik voelde mij na een week al helemaal thuis. Door omstandigheden en uitval van een collega, werd aan mij gevraagd om het magazijn (tijdelijk) te gaan runnen.
Zo begon het balletje te rollen om nog meer te leren en te zien binnen de brandweer organisatie. Ik begon vervolgens op de ademluchtwerkplaats en haalde alle benodigde papieren. Vanuit die functie ben ik op mijn huidige plek gekomen: medewerker operationele voorbereiding. Hier ben ik verantwoordelijk voor de digitale voorziening van ons kaart materiaal. Deze kaarten zijn bedoeld om voorkennis te krijgen van een pand waar een calamiteit is.
In 2012 verhuisde ik naar de wijk Zuilen. Via contacten op kantoor en de bevelvoerder op post Zuilen kwam ik in aanraking met de vrijwillige brandweer. Marcel van Westendorp (Bevelvoerder van de A-ploeg) nodigde mij een paar keer uit om bij Brandweer Zuilen te komen kijken. Ik raakte enthousiast.
Er is echt een hoog gehalte broederschap binnen het korps. Samen doorsta je zware beproevingen en dat verbindt onderling. De uitdaging bij elke inzet is weer anders. Het is continu leren en verbeteren van tactieken en technieken. We kunnen samen lachen maar als het nodig is kunnen we ook elkaar een luisterend oor bieden.
Ik haal mijn persoonlijke voldoening uit de maatschappelijke functie die je als brandweerman/vrouw bekleedt. De blik van dankbaarheid die mensen in hun ogen hebben als je ze komt helpen in tijd van nood. Ik ben er op dat moment niet voor mezelf maar voor de mensen die hulp nodig hebben. Mijn belang komt dan niet op nr 1.”
