Voor hen die vielen
en ook voor die nog vallen
staan wij hier samen
Ik hoor in gedachte
rammelende melkbussen
zagende vaders
Een grote vogel
aan de zwarte horizon
legde toen geen ei
Roep maar niet om hulp
wie is er te vertrouwen
wie spreekt voor zijn beurt
De nonnen schreven
A.H. Pasman versloeg ook
Zuilens verleden
En wij staan nu stil
overdenken ons geluk
voelen ons dankbaar
Mijn vrijheid is groot
ik geef het dan ook graag door
vrij zijn wij samen
Er heerst nu vrede
verbondenheid in Zuilen
de wereld volgt snel
Iemand spreekt hardop
laat niemand nu nog zwijgen
behalve op vier mei