Verhalen van een brandweerman: 13 in een dozijn

Mijn laatste binnenbrand was er een van 13 in een dozijn, namelijk een keukenbrand. Keukenbranden komen relatief veel voor. Dat is op zich wel te verklaren omdat daar nu eenmaal met open vuur wordt gewerkt in combinatie met brandbare stoffen, namelijk vet en oliën.

Ik had die maandag even kort de dienst overgenomen van mijn collega, hij kwam later uit het werk maar de dienst gaat om 18:00 uur wel in, dus moeten we paraat staan. 
Net 5 over 6 gaat de pager: “P1 gebouwbrand op adres …….” Ik spring op en haast mij naar de kazerne. Ik weet dat in deze straat oude woonhuisjes zijn waar relatief veel ouderen wonen. Het was slechts 300 meter rijden vanaf de kazerne, je hebt dus geen tijd om een plan te bedenken, laat staan om een plan+ (wat als het erger is of blijkt te zijn) te bedenken. Je hebt net genoeg tijd om je ademlucht om te hangen en de manschappen achterin aan te sturen. Gelukkig zijn ze zelf ook wel in staat om te bedenken wat ze moeten doen. Ik roep nog wel naar achteren: “Eerst een straal hogedruk met voldoende lengte voor de deur en waterwinning kan wachten, ik wil een snelle knockdown van de brand!” We hebben 1500 liter water aan boord dus daar kan je prima een eerste klap mee uitdelen.

Nog geen minuut nadat we uitgerukt zijn, zijn we ter plaatse. We worden opgevangen door de buren en die melden dat er brand is in de keuken aan de achterzijde van de woning. Terwijl de aanvalsploeg naar binnen gaat en de brand aanpakt, vraag ik naar de bewoners. Die zitten geschrokken bij buren een paar huizen verderop. Ik ga even informeren hoe het met ze gaat. Ze blijken beiden best veel rook te hebben ingeademd en in combinatie met hun hoge leeftijd besloot ik daarom een ambulance te laten komen. 

Direct daarna terug naar de ploeg die aan het blussen was. Dat bleek goed gewerkt te hebben en de brand was uit. De snelle knockdown was gelukt! Wel veel schade aan de woning en vooral aan de keuken. Terug naar de bewoners want die hadden even aandacht nodig. Even vertellen wat er was gebeurd, wat de schade is en dat ik Stichting Salvage laat komen voor de schadeafhandeling.

“Jij bent er toch een van Van Westendorp?” vraagt de bewoner, alsof er niets met hem aan de hand was. “Ja, dat klopt, hoe weet u dat?” vraag ik. “Ik ken je opa en oma, die verderop op de hoek woonde.” “Ook dat klopt” beaamde ik. Kleine wereld hier op Zuilen! bedenk ik mij.
Kort daarna komt de ambulance en die besluit dat beide bewoners mee moeten naar het ziekenhuis voor controle. Ik begeleid hen beiden om beurten op de brancard naar de ambulance en wens hen nogmaals veel sterkte en beterschap.

Ondertussen had ik de woning laten ventileren en gecheckt op CO. Toen bleek dat alles veilig was heb ik de woning overgedragen aan de politie. Zij zorgen voor de verdere afhandeling met Salvage.

Wat was nu de oorzaak? 
Veel mensen frituren in een pan op het gas in plaats van een elektrische friteuse. U kent ze wel van de zwarte pannen met een mandje. Hoe vaak ik hiervoor al niet ben uitgerukt omdat de bewoner de pan op zet en vergeet, soms in slaap valt, is niet op twee handen meer te tellen. De olie wordt zo heet dat het haar zelfontbrandingstemperatuur bereikt en in brand raakt. De roet die daar vanaf komt, geeft al ongelofelijk veel schade. Als de brand dan ook nog overslaat, bijvoorbeeld in de afzuigkap, is het leed niet te overzien. Zo ook bij deze keukenbrand.

Mocht u dit nu overkomen: Blus dan nooit met water! De steekvlam die daar vanaf komt zet uw hele keuken in brand en mogelijk ook uzelf! Blus daarom een dergelijke brand altijd met een deksel of branddeken. Zet de afzuigkap en het gas direct uit en laat de pan minstens een uur afkoelen voordat u hem verplaatst. Want ook het lopen met een hete pan is levensgevaarlijk en geloof mij ik spreek uit ervaringen die ik in mijn vak ben tegen gekomen. En: gebruik een elektrische frituurpan!